Inleiding
Goede morgen allemaal op deze dinsdag 21 oktober 2025. Ik begin met een mooi liedje: https://www.youtube.com/watch?v=hrAAXq_lyN0&list=RDhrAAXq_lyN0&start_radio=1 Op naar de betere dagen. Maar nu naar de dag van vandaag. Binnen de wetenschap maar ook het beleid betreffende de georganiseerde misdaad wordt al langer een discussie gevoerd in welke mate cybercrimegroepen als onderdeel van georganiseerde misdaad kunnen worden gedefinieerd. Daar gaat bijgesloten ‘kennisparel’ over.
Traditionele kaders en theorieën binnen de wetenschap rond georganiseerde misdaad negeren vaak de manieren waarop digitale technologieën organisatievormen, samenwerkingspatronen en operationele logica bij de aanpak daarvan veranderen. De hedendaagse realiteit en ontwikkeling van cybercrime onderstreept echter de noodzaak van een actualisering van deze concepten.
Op basis van empirische bewijs uit bijgesloten ‘kennisparel’ wijzen de bevindingen erop dat cybercrimegroepen inderdaad als onderdeel van georganiseerde misdaad kunnen worden beschouwd. Die bevindingen suggereren dat de criminologie zich moet ontwikkelen om relevant te blijven mede door conceptuele kaders af te stemmen op hedendaagse ontwikkelingen. Het blijkt dat beleidsmakers en operationele onderdelen binnen de rechtshandhaving inmiddels al veel verder zijn. Zij erkennen de rol van cybercrimegroepen als onderdeel van georganiseerde misdaad. Hierbij is geen sprake van conceptuele verwatering, maar van een op wetenschappelijke feiten en kennis gebaseerd realisme en dagelijkse praktijk.
Georganiseerde misdaad evolueert met de maatschappelijke ontwikkelingen mee en wetenschappelijke definities en concepten moeten dienovereenkomstig evolueren. De bevindingen uit bijgesloten ‘kennisparel’ hebben naar mijn mening belangrijke implicaties voor de criminologie, beleidsvorming en operationele praktijk waar het de vermenging van fysieke en digitale aspecten van de bedrijfsvoering van georganiseerde misdaad betreft. Op naar de ‘kennisparel’ dus voor verdere uitleg en analyse. O ja, dit overzicht geeft een chronologisch overzicht van verschenen ‘georganiseerde misdaadkennisparels’: https://www.researchgate.net/publication/360773928_Georganiseerde_Misdaad_Kennisparels_2020-2025_Een_overzicht_van_op_evidentie_gebaseerde_inzichten_rond_georganiseerde_misdaad Ook leerzaam om (nog) eens door te nemen.
Bron
Di Nicola, Andrea, Gabriele Baratto & Barbara Vettori (October 2025). Criminological definitions of organized crime on the digital test bench: Towards a physical–digital framework. Trends in Organized Crime, 16 October, pp. 1-17. https://link.springer.com/article/10.1007/s12117-025-09575-3
Summary
The question of whether cybercrime groups qualify as organized crime is a central debate in contemporary criminology. Classical definitions, rooted in studies of Cosa Nostra and mafia-type organizations, emphasize hierarchy, violence, corruption, monopoly, and extra-legal governance. Applied to cybercrime, these benchmarks often exclude cybercrime groups from the category of organized crime, reflecting historical trajectories rather than empirical realities.
This article subjects existing definitions of organized crime to a “digital test bench.” Drawing on von Lampe’s collection of definitions and Varese’s analytical synthesis, we identified recurrent constitutive elements and applied them to 71 judicial cases from the UNODC SHERLOC database that combine cybercrime with participation in an organized criminal group. These cases do not capture the entire empirical landscape of cybercrime groups, but they provide a valuable judicial vantage point for testing criminological definitions.
This article places criminological definitions of organized crime on a digital test bench. Drawing on existing syntheses of the literature, we distil a set of core definitional elements and examine whether these can be identified in judicial cases from the UNODC SHERLOC database that link cybercrime with participation in an organized criminal group. Our aim is twofold: first, to assess the continuing relevance of classical, mafia-centric frameworks; and second, to explore whether new conceptual tools are required to capture contemporary realities.
The article is structured as follows: Section 2 outlines the methodological approach and explains how the constitutive elements of organized crime were identified; Section 3 applies these elements to a set of judicial cases; Section 4 discusses the results and their theoretical significance; Section 5 advances the Physical–Digital Organized Crime Framework, a reductio ad unum approach for theorizing organized crime across the continuum from traditional mafia-type organizations to hybrid and digitally embedded groups; and Chap. 6 develops the broader implications for criminological theory, policy, and practice.
The findings show that cybercrime groups consistently display collaboration, continuity, profit orientation, and enterprise, as well as network organization, while rarely exhibiting violence, corruption, or monopolistic ambitions. We argue that cybercrime groups meeting the definitional threshold should be recognized as organized crime. To capture this evolution, we propose the Physical–Digital Organized Crime Framework, an integrated model in which organized crime is understood as a genus encompassing different species and attributes along a physical–digital spectrum. Mafia-type organizations remain a distinctive species but no longer define the category; instead, the digital dimension functions as a cross-cutting qualifier across contemporary organized crime.
Afsluitend
De bevindingen uit bijgesloten ‘kennisparel’ zijn wat mij betreft van invloed op het beleid rond georganiseerde misdaad en de aanpak daarvan. Voor de beleidsvorming verduidelijkt de erkenning van cybercrimegroepen als onderdeel van de georganiseerde misdaad de noodzaak om juridische en institutionele instrumenten te mobiliseren die al lang worden gebruikt tegen maffia-achtige organisaties. Gedacht kan worden aan speciale onderzoeksbevoegdheden, inbeslagname van activa en internationale samenwerking. Belangrijk is dat deze erkenning proportionele reacties moet stimuleren in plaats van een morele paniek aan te wakkeren. Van belang is hierbij dat beleidskaders hierbij worden afgestemd op de juridische praktijk en beschikbaar empirisch bewijs.
Voor de operationele praktijk is de uitdaging om de sterke punten van traditionele antimaffia-instrumenten aan te passen aan digitale contexten. Onderzoekmodellen die effectief zijn gebleken zoals financieel onderzoek, inbeslagname van activa en samenwerkingsverbanden kunnen worden uitgebreid naar domeinen die worden gevormd door encryptie, markten op het darknet en transnationale online infrastructuren. Hybride modellen slaan een brug tussen gevestigde praktijken en digitale realiteiten, waardoor theorie, beleid en operationeel werk beter op elkaar kunnen worden afgestemd.
In deze context moeten operationele teams in toenemende mate traditionele expertise combineren met geavanceerde digitale vaardigheden. Dit wel met het besef dat effectieve onderzoeken naar georganiseerde misdaad tegenwoordig zowel evenzeer afhankelijk zijn van cybercapaciteiten als van conventionele methoden (de offline en de online wereld smelten samen). Uiteindelijk moet de criminologie beleidsmakers en professionals voorzien van conceptuele instrumenten die zowel criminele tradities als criminele transities omvatten. Een ‘kennisparel’ om over na te denken en toe te passen in zowel beleid als praktijk.
The physical–digital organized crime framework: an integrated model for theorizing organized crime in digital society
| Analytical level | Definition/content | Examples | Notes |
| Genus (essential elements) | Structured group of ≥ 3 actors, sustained over time, committing serious transnational crimes for profit, with division of labor and some professionalization. | Generic organized crime groups | Baseline: collaboration, serious crimes, duration, organization, profit |
| Species (stable crystallizations of attributes) | Durable organizational forms emerging when attributes crystallize into configurations: • Mafia-type organized crime: corruption + violence + monopoly → extra-legal governance • Network-based organized crime: relational fluidity + corruption/violence + project-based ties → transnational networks (incl. people smuggling/trafficking) • Economic organized crime: professionals + profit orientation + durability → organized white-collar formations • Organized cybercrime-as-a-Service: enterprise + network fluidity + digital embedding → service ecosystems • Darknet organized crime: illicit online markets + reputation/governance systems → durable digital infrastructures | Cosa Nostra; people smuggling networks; professional cartels; ransomware-as-a-Service groups; Silk Road/AlphaBay | Initial set of five species; further refinements left to future research |
| Attributes (analytical lenses) | Criminological dimensions: desire for power; identity; enterprise; network; corruption/violence; monopoly; illegal services provision; internal regulation; severity; harm. | Present in multiple OC groups in varying configurations | Cross-cutting: they do not define species by themselves but can crystallize into them |
| Spectrum | Physical ↔ digital continuum; hybrid forms prevalent | Racketeering ↔ ransomware groups | Indicates digital embeddedness, not organizational type |
| Digital organized crime (qualifier) | Applies when digital dimension significantly shapes activities, work organization, actor networks, and inter-group relations. | Cybermarket syndicates; darknet platforms; hybrid mafias | Transversal qualifier across species |