Inleiding
Beste mensen ik hoop dat jullie een prettig weekeinde hebben gehad. Het is vandaag maandag 16 december 2024, de donkere dagen voor kerst. Ik begin de week met een rustig en mooi liedje: https://www.youtube.com/watch?v=RmvL6DVFkI4 Shangri-la, een denkbeeldige, prachtige plek, ver weg, waar alles aangenaam is en je alles kunt krijgen wat je wilt. Was dat maar waar. De harde werkelijkheid is anders. Bijvoorbeeld het onderwerp van de bijgesloten ´kennisparel´ van vandaag: mensenhandel.
Door de politie worden vierjaarlijkse fenomeenbeelden vervaardigd die de stand van zaken van de georganiseerde criminaliteit in Nederland presenteren. Het fenomeenbeeld mensenhandel is onderdeel van een reeks fenomeenonderzoeken naar de landelijke geprioriteerde veiligheidsthema’s van de politie, waaronder drugs, milieucriminaliteit en online fraude: https://www.politie.nl/informatie/publicaties-over-georganiseerde-criminaliteit.html De politie, één van de partnerorganisaties van het Expertisecentrum Mensenhandel & Mensensmokkel (EMM) heeft het EMM verzocht om het fenomeenbeeld mensenhandel op te stellen omdat het EMM beschikt over een integraal overzicht van signalen van en opsporingsonderzoeken naar mensenhandel.
Van mensenhandel wordt gesproken wanneer mensen worden uitgebuit of onder dwang bepaalde dingen moeten doen waarvoor ze niet kiezen en waar andere mensen van profiteren. Het gaat bijvoorbeeld om: onder minimumloon laten werken via gedwongen arbeid, gedwongen criminaliteit of dwingen tot prostitutie. De uitbuiting kan samengaan met dwang, geweld, chantage en misleiding. In Nederland is mensenhandel één van de beleidsprioriteiten binnen justitie en politie.
Bron
Expertisecentrum Mensenhandel en Mensensmokkel (oktober 2024). Mensenhandel in beeld: Fenomeenbeeld 2024. Driebergen: Expertisecentrum Mensenhandel en Mensensmokkel, 122 pp. https://www.emm-online.nl/publicaties/publicaties/2024/10/16/fenomeenbeeld-mensenhandel-2024
Summary
The purpose of the Human Trafficking Phenomenon Assessment is to gain insight into the nature and extent of human trafficking in the Netherlands recorded by investigative agencies over the period from 1 January 2019 to 1 January 2024. The phenomenon picture has been compiled on the basis of the analysis of registrations and completed investigations into human trafficking and interviews with experts within the chain. The phenomenon picture focuses successively on the extent and modi operandi of sexual exploitation, labour exploitation and criminal exploitation as the most recorded forms of human trafficking and then on the consequences and future expectations of human trafficking in the Netherlands.
Sexual exploitation can be divided into domestic (Dutch) human trafficking and cross-border (especially Eastern European and Latin American) human trafficking on the basis of investigative investigations. In the case of labour exploitation, intertwining with business plays a major role. Criminal exploitation is characterised by a variety of manifestations. For each form of exploitation, in addition to the modus operandi, the structure and degree of organisation of trafficking suspects has been described.
For all forms of exploitation, victims’ vulnerability contributed significantly to the emergence and persistence of victimisation. The victims have financial problems, low IQ, mild intellectual disability, addiction, no legal residence status, no housing, reside in a care institution and/or are minors. Suspects take advantage of this vulnerability in the recruitment phase and to bind victims during the exploitation period.
Human trafficking has far-reaching consequences for victims, their loved ones and society. Victims of human trafficking experience serious physical, mental, social and financial consequences during and after the exploitation situation. Human trafficking undermines Dutch society through missed tax revenues, unfair competition on (the bottom of) the labour market, abuse of (labour) regulations or permits, increasing pressure on healthcare, and nuisance caused by unlicensed residential prostitution, for instance.
Afsluitend
Tja het blijft allemaal wat diffuus waar het de aanpak van mensenhandel betreft, niet alleen in Nederland maar ook daarbuiten. Er is sinds 25 jaar sprake van een heuse ´mensenhandelindustrie´. Het aantal betrokken organisaties, beleidsmensen, praktijkmensen en onderzoekers blijkt een groeimarkt bij uitstek te zijn. Echter, het blijkt telkens weer opnieuw bijzonder lastig te zijn om de trends in de omvang en ernst van het fenomeen te bepalen. Toch zijn er goede pogingen beschikbaar, lees deze onlangs verschenen ´kennisparel´ er nog maar eens op na: https://prohic.nl/2024/02/27/672-27-februari-2024-making-statistics-on-human-trafficking-work/ Daarin wordt het belang onderstreept om op basis van verschillende bronnen een omvangschatting te maken van mensenhandel om zo het voorgenomen beleid beter vorm te geven en uit te voeren. Voor de geïnteresseerde lezers, zie deze vijftien eerder verzonden ´kennisparels´ naar aspecten van slachtofferschap van mensenhandel: 724;708;672;633;621;597;532;425;325;303;219;181;167;155; en 41, allemaal gratis te downloaden vanaf: https://prohic.nl/de-parels-van-jaap-de-waard/
Ten slotte verwijs ik de geïnteresseerde lezers graag naar dit op 11 december jl. verschenen rapport: UNODC (December 2024). Global Report on Trafficking in Persons 2024. Vienna: United Nations Office on Drugs and Crime: https://www.unodc.org/unodc/en/data-and-analysis/glotip.html Het UNODC rapport is het achtste in zijn soort dat door de Algemene Vergadering is voorgeschreven via het Global Plan of Action to Combat Trafficking in Persons van de Verenigde Naties uit 2010. Deze editie van het Global Report biedt een momentopname van de patronen en stromen van mensenhandel op mondiaal, regionaal en nationaal niveau.
Het bestrijkt 156 landen en biedt een overzicht van de respons op mensenhandel door een analyse van gevallen van mensenhandel die tussen 2019 en 2023 zijn ontdekt. Een belangrijke focus van deze editie van het rapport ligt op trends van opsporing en veroordelingen die de veranderingen laten zien in vergelijking met historische trends sinds UNODC in 2003 begon met het verzamelen van gegevens en na de Covid-19-pandemie. De bevindingen worden verder onderbouwd en verrijkt door de analyse van samenvattingen van meer dan 1000 rechtszaken die tussen 2012 en 2023 zijn behandeld. Die analyse geeft meer inzicht in het fenomeen, de slachtoffers en daders ervan en hoe mensenhandel onder de aandacht van de autoriteiten komt.